Werkgever heeft iets uit te leggen na 21 jaar goed functioneren werknemer

De rechtbank Den Haag heeft recentelijk geoordeeld over het volgende. De leidinggevende van een werkneemster die 21 jaar lang niet op haar functioneren was aangesproken, wenst een verbetertraject te starten omtrent het functioneren van werkneemster. Hierover hebben de leidinggevende en werkneemster meermaals gecommuniceerd in de vorm van gesprekken en per e-mail. Het was voor werkneemster onduidelijk welke punten voor verbetering vatbaar waren en zij vroeg om voorbeelden. De leidinggevende gaf aan dat voorbeelden van werkneemster zelf moesten komen. Werkneemster heeft aangegeven dit niet te kunnen, waarop de leidinggevende heeft geconcludeerd afscheid te moeten nemen van werkneemster.

Na dit gesprek werd werkneemster vrijgesteld van werkzaamheden.

Vervolgens is de leidinggevende opgevolgd door een nieuwe leidinggevende. De nieuw leidinggevende heeft een gesprek met werkneemster gearrangeerd. Werkneemster heeft aangegeven geen vertrouwen te hebben in een veilige terugkeer. Werkgever verzoekt de arbeidsovereenkomst te ontbinden wegens een verstoorde arbeidsverhouding. Werkneemster verzoekt bij wijze van tegenverzoek onder meer een transitievergoeding ter hoogte van € 47.787 en een billijke vergoeding ter hoogte van € 150.000 bruto.

Nu tussen partijen niet in geschil is dat de arbeidsverhouding onherstelbaar is verstoord, zal de kantonrechter de arbeidsovereenkomst op grond van artikel 7:669 lid 3 onder g BW ontbinden. De kantonrechter is van oordeel dat de werkgever ernstig verwijtbaar heeft gehandeld door een valse grond voor ontslag aan te voeren met als enig oogmerk een onwerkbare situatie te creëren.

Volgens de kantonrechter is door de werkgever te snel gesproken over een arbeidsconflict. Hiermee is de situatie naar het oordeel van de kantonrechter direct onnodig op scherp gezet.

Verder is de werkneemster voordat het verbetertraject überhaupt van de grond is gekomen, medegedeeld dat het raadzaam zou zijn dat zij een andere functie op een andere afdeling aan zou nemen. Dit strookt niet met de door de werkgever gestelde bedoeling dat werkneemster de kans tot verbetering zou krijgen.

De kantonrechter is daarnaast van oordeel dat het aan de werkgever is om, indien een werknemer de kritiek op het functioneren niet kan plaatsen, te verduidelijken waar de kritiek uit bestaat en dat het niet aan de werknemer is om zelf maar te bedenken wat de werkgever mogelijk bedoelt.

De kantonrechter stelt de billijke vergoeding vast op een bedrag van € 125.000 bruto naast de transitievergoeding ter grootte van een bedrag ad € 47.787 bruto.

Lering die we hieruit kunnen trekken, is dat het ontbreken van een (deugdelijk) ontslagdossier een dure grap kan worden. De advocaten van Lammers|Thijssen Advocaten Arbeidsrecht zijn altijd bereid in elk gewenst stadium te sparren over de strategische do’s en dont’s.