Wat als de zieke werknemer vanuit het buitenland geen medische verklaring kan overleggen?
De vakantieperiode komt er weer aan. Werknemers, ook zieke werknemers, vertrekken naar het buitenland. Wat te doen als de zieke werknemer in het buitenland in het ziekenhuis terecht komt en er geen medische informatie volgt? Over een dergelijke situatie heeft de Rechtbank Oost-Brabant op 20 juni 2023 geoordeeld in een kortgedingprocedure.
Wat speelde er in deze zaak?
Een werknemer (van Poolse afkomst) is sinds 1 maart 2021 werkzaam voor een bedrijf. Op 23 juni 2022 meldt werknemer zich ziek. Tijdens ziekte gaat werknemer, met toestemming van de bedrijfsarts en van de werkgever, op vakantie naar Polen. Tijdens deze vakantie krijgt de werknemer een auto-ongeluk. Sindsdien verblijft de werknemer in Polen.
Uit de terugkoppeling van de bedrijfsarts blijkt dat de prognose afhankelijk is van de beoordeling van het ZUS. De werkgever wil dat de werknemer de benodigde informatie vanuit het ZUS (dat is de Poolse Rijksdienst voor Sociale Zekerheid) toestuurt en vraagt de werknemer dit te regelen. Als de werknemer dat niet (tijdig) doet dan kondigt de werkgever alvast aan het loon op te schorten. Werkgever legt vervolgens vanaf 6 december 2022 een loonstop op.
Werknemer stuurt op 15 december 2022 onder andere een zogenoemd “OL-9-formulier” naar de bedrijfsarts en een dag later ook naar de werkgever. De werknemer geeft ook aan dat er door de werkgever een aanvraag bij het ZUS moet worden gedaan.
Werknemer wordt vervolgens opgeroepen om op een persoonlijk consult bij de bedrijfsarts te verschijnen (drie weken later). Werknemer geeft aan dat dit een telefonisch consult moet zijn, maar de werkgever geeft aan dat werknemer fysiek moet verschijnen.
Werknemer verschijnt niet op het consult. Werknemer stuurt wel een bericht aan de arbodienst dat zijn ‘application to ZUS was rejected’. Werknemer heeft vervolgens de bedrijfsarts verzocht een aanvraag te doen, zodat hij alsnog zou kunnen worden onderzocht door het ZUS.
De werknemer is het niet eens met de loonstop en vraagt in kort geding om doorbetaling van zijn loon (met terugwerkende kracht).
Oordeel Rechtbank: geen grond voor opleggen loonsanctie
De kantonrechter oordeelt dat het niet (tijdig) verstrekken van werknemer van de door werkgever vereiste (medische) informatie afkomstig van het ZUS onder de gegeven omstandigheden en de wettelijke voorwaarden, geen oplegging van een loonsanctie rechtvaardigt.
Het ZUS is kort gezegd het bevoegde orgaan in Polen dat door de bedrijfsarts/werkgever is en moet worden ingeschakeld omdat er op enig moment behoefte was aan nadere informatie over de arbeidsongeschiktheid van werknemer. Werkgever heeft kennelijk een aanvraag bij het ZUS ingediend, maar duidelijk is dat een reactie van het ZUS om werknemer medisch te onderzoeken is uitgebleven. Volgens de kantonrechter ligt het niet op de weg van de zieke werknemer om daarin actie te ondernemen en kan werknemer dan ook geen verwijt worden gemaakt. Werknemer heeft, voor zover mogelijk, contact gehad met het ZUS, maar hij heeft daar vervolgens geen gehoor gekregen. Werknemer heeft hiermee niet geweigerd te voldoen aan een redelijke instructie van de werkgever.
Praktisch voor werkgevers:
- Neem in het verzuimbeleid duidelijke regels op over het ziek worden in het buitenland en de dan geldende verplichtingen, het verstrekken van medische gegevens uit het buitenland en het terugreizen uit het buitenland.
- Zorg ervoor dat u zelf tijdig een aanvraag indient bij het bevoegde orgaan in het betreffende land, de arbodienst kan hierin veelal ondersteunen. Als dit niet lukt dan is het zaak om zelf contact op te nemen met het bevoegde orgaan.
- De verklaring van een buitenlandse arts dient in het Engels te zijn opgesteld en voorzien te zijn van een originele stempel van het bevoegde orgaan.