Werkgever ziet ontbindingsverzoek ter zake een aan harddrugs verslaafde werknemer stranden.

Een magazijnmedewerker is verslaafd aan drugs en om die reden meerdere keren – ook wegens een terugval na een eerder herstel – opgenomen in een afkickkliniek. De bedrijfsarts adviseert op enig moment passende arbeid. De werknemer houdt zich niet aan de adviezen van de bedrijfsarts en komt niet opdagen tijdens spreekuren.

De werkgever verzoekt uiteindelijk ontbinding van de arbeidsovereenkomst, primair vanwege ernstig verwijtbaar handelen of nalaten (de zogeheten e- grond) en subsidiair vanwege een verstoorde arbeidsrelatie (de g- grond). Volgens werknemer geldt het opzegverbod tijdens ziekte zodat de arbeidsovereenkomst niet ontbonden kan worden.

De kantonrechter van de rechtbank Midden- Nederland oordeelde op 20 september 2016 dat de harddrugsverslaving van werknemer als ziekte in de zin van art. 7:670 lid 1 BW moet worden aangemerkt. Hij verwijst daarbij naar de STECR Werkwijzer ‘Verslaving en werk’. De tekortkoming van werknemer in verband met het nakomen van zijn re-integratieverplichtingen kunnen hem niet worden tegengeworpen enkel al vanwege het feit dat werkgever hem niet eerst schriftelijk heeft gemaand tot nakoming daarvan of om die reden de betaling van zijn loon heeft gestaakt. Het opzegverbod blijft – vanwege het niet volgen van deze ‘tweetrapsraket’ – van kracht.

Verder bestaat er volgens de kantonrechter een zodanig verband tussen het ontbindingsverzoek en de ziekte dat er niet ontbonden kan worden zolang de ziekte voortduurt.

Tot slot oordeelt de kantonrechter dat de ontbinding in dit geval niet in het belang van werknemer is. Daarbij wordt gewezen op de parlementaire geschiedenis van de WWZ. De wetgever hecht er veel belang aan dat partijen zich gedurende de eerste twee jaren van ziekte inspannen voor de re-integratie, in het eerste dan wel in het tweede spoor.

Deze uitspraak bevestigt dat een aan alcohol- of drugsverslaafde werknemer mogelijk terug kunnen vallen op de extra (ontslag)bescherming die geldt voor zieke werknemers. Mogelijk zou de uitspraak anders uitgevallen zijn indien de werkgever de werknemer had gewaarschuwd, inspanningen had geleverd teneinde de verslaving in te dammen en een loonstop had doorgevoerd.