Eerste billijke vergoeding van € 100.000,- toegekend!

In de zaak waarover de kantonrechter Enschede op 7 oktober 2016 heeft geoordeeld, ging het om het volgende.

Werknemer was sinds 1 juni 2011 in dienst van een ICT dienstverlener, eerst in de functie van titulair directeur, daarna als statutair directeur. In 2014 heeft werknemer een aanvulling op de arbeidsovereenkomst ondertekend waarin onder meer een vertrekvergoeding van € 100.000,- was opgenomen.

Werknemer heeft zich vervolgens wegens hartproblemen ziek gemeld. Vanwege een verschil van inzicht tussen werkgever en werknemer over de re-integratie, werd er een mediationtraject opgestart. Tijdens het mediationtraject geeft werkgever aan de arbeidsovereenkomst met werknemer te willen beëindigen.

Werkgever dient vervolgens een ontslagaanvraag bij het UWV WERKbedrijf in op grond van bedrijfseconomische redenen. Het UWV WERKbedrijf weigert de gevraagde toestemming.

Werkgever verzoekt daarna de kantonrechter om ontbinding van de arbeidsovereenkomst op grond van: bedrijfseconomische redenen, een verstoorde arbeidsverhouding en de overige h- grond. Werknemer voert verweer en vordert subsidiair naast de overeengekomen contractuele vergoeding een billijke vergoeding.

De kantonrechter ontbindt de arbeidsovereenkomst op grond van de aangevoerde “h- grond”. De kantonrechter acht het van belang dat werknemer niet zo maar een werknemer is, maar een titulair/ statutair directeur. Als in een dergelijke situatie sprake is van een verstoorde arbeidsverhouding waarin de andere leden van het directieteam niet meer verder willen met een van de directeuren, dient – teneinde een onwerkbare situatie te voorkomen – de arbeidsovereenkomst te worden ontbonden.

De kantonrechter oordeelt voorts dat het er alle schijn van heeft dat de werkgever linksom of rechtsom tot een einde van de arbeidsovereenkomst heeft willen komen en daarbij meerdere wegen heeft bewandeld. De kantonrechter acht dit, mede in verband met de medische problematiek van werknemer, kwalijk. De kantonrechter kent een billijke vergoeding aan de werknemer toe van € 100.000,-, naast het resterende deel van de contractueel overeengekomen vergoeding.

Deze uitspraak laat zien dat steeds hogere billijke vergoedingen worden toegekend dan in juli 2015 het geval was.